Toronto en de terugreis

Zondagmorgen na het ontbijt bij Tim Hortons doen we de hop-on-hop-off tour. Veel gehobbel bovenop de bus en dan al die draden die overal boven straten hangen. Veel oude bakstenen gebouwtjes tussen enorme wolkenkrabbers. We rijden een uur of twee dwars door de stad. Daarna lopen we naar de kust van Lake Ontario (een enorme plons water) en om één uur maken we een boottochtje naar de eilandjes tussen het meer en de skyline. Het is erg druk in de stad en in de loop van de middag wordt de wind steeds sterker, dat is een zij-effect van wat nu tropische storm Irene is.

Maandag 29 augustus is de dag van de terugreis. Mailtjes van bekenden uit het hurricane-gebied melden boomtakken, een ondergelopen straat en een autoschade, maar zelf zijn ze OK. We ontbijten weer bij Tim Hortons en gaan daarna te voet door King Street naar Bay Street en dan naar de waterkant. We komen uit bij de veerboot naar Centre Island. Leuke overtocht op een oude pont. Veel gezinnen met kinderen die vrijwel allemaal naar een pretpark gaan. Wij lopen door tot Chelsea Beach en de pier. Daar fotograferen we vuurtoren 52 en Jan loopt verder naar Gibraltar Point voor nummer 53. Zandje 'zoveel' is ook binnen. We hobbelen terug en eten in Pearl een van de restaurants langs de waterkant (Queens Quay). Daarna terug naar het hotel. Daarna terug naar het hotel. Omkleden, nog wat lezen en rond zes uur de shuttle naar het vliegveld. Het verkeer zit volledig vast.

Na het inchecken naar de KLM-lounge en keurig op tijd vertrek met de 747 Calgary van KLM. We zitten op het vrij lege bovendek en vliegen in 6 uur en een kwartier naar Amsterdam. We hobbelen boven Canada nog een keer door Irene heen voor we op een druilerig Schiphol landen. Beetje chaos bij de bagagebanden, hoewel onze wachttijd erg meevalt. Volgens het bord boven de band wordt er nog uitgeladen en komen de koffers pas later, als ze al van de band rollen. Taxi naar Hoofddorp, waar Eppie en Henk's de buurvrouw Irene ons binnenlaat om de sleutels van de auto te pakken. Rond drie uur zijn we thuis in IJlst. Morgen uitpakken!

Wie in het vervolg niet meer op onze verzendlijst wil staan, verzoek ik dat via een mailtje even te melden. Horen we niks, dan zien jullie in februari 2012 ons volgende blog verschijnen.

Sunday morning we do the hop-on-hop-off tour of Toronto. It is interesting to see some little old buildings (all brick) between all those high-rises. We cross the city for about two hours. After that we walk down to the Lake Shore (Lake Ontario) and at one o'clock we do the cruise to the islands opposite the skyline. The city is very crowded this Sunday. And in the afternoon the wind is getting stronger (probably a side-effect of Irene).

Monday August 29 is the day to fly home. But first we have breakfast at Tim Hortons and walk King to Bay Street and down to the Lake Shore to catch the ol ferry to Centre Island. Lots of families with small children go to an amusement park there while we walk on to the pier on Lake Ontario. We catch our last two lighthouses and one more sand sample. Back in town we have a Chinese meal before going back to the hotel, changing, checking out and catching the shuttle to the airport. Traffic is completely congested at the end of the afternoon. Our flight leaves on time and after 6 hours and 15 minutes arrives in Amsterdam after some turbulence (due to Irene). We taker a cab to our friends home (they are on holiday) where their neighbor (name Irene!) gets us the keys to our car. 3 p.m. on Tuesday we are back home! Unpack tomorrow.

Vrije dag in St. John’s en Toronto

Na het opstaan vrijdag 26 augustus, eerst ontbijten en dan met de was naar Mighty Whites, een laundrette in Duckworth Street. Dat kost een dik uur, terwijl we ondertussen een kop koffie drinken (zelfs ik, dat is de eerste in vier weken). Daarna lezen we wat, we lunchen en rond halftwee worden we opgehaald voor een drie uur durende stadstour die vier uur duurt. We gaan eerst met gids Larry naar Cape Spear, het meest oostelijke punt van 'the America's'. In de mist, maar zowel de nieuwe hoge als de oude vierkante vuurtoren (nummer 50 en 51 deze reis) zijn bereikbaar. Daarna terug naar St. John's waar we aan 'the narrows' (haveningang) kijken en vervolgens Signal Hill op voor een prachtig uitzicht op de stad en op Fort Amhurst (met vuurtoren 49 die we ook uit onze kamer zien). Daarna nog naar Quidi Vidi Village (vissersdorp, nu bekend vanwege de brouwerij). Ook in de stad zien we nog van alles, zoals een totempaal in de tuin van de luitenant-gouverneur en Jelly Bean Row (al die gekleurde huisjes). We zijn rond halfzes weer terug in ons hotel. Vanavond even de koffers herpakken.

Zaterdagmorgen na het ontbijt een taxi naar het vliegveld waar we Ivy met haar man tegenkomen! Met een beetje vertraging naar Toronto; 3,5 uur van gate tot gate. Omdat we met vertraging vertrekken zijn we pas rond kwart voor drie aan de grond (dat is kwart over vier NGFL tijd) en uiteindelijk om halfvijf na een busrit in het centrum van Toronto. We zien net het begin van de begrafenisstoet van een bekend Canadees politicus . We krijgen een mooie suite in het Hyatt en eten 's avonds aan de overkant .

We blijven via de TV op de hoogte van Hurricane Irene maar hebben er hier nog geen last van.

Morgenavond vliegen we terug. Thuis meld ik me nog een keer met een laatste update. Iedereen bedankt dat je ons gevolgd hebt en natuurlijk ook voor de reacties, die we altijd erg leuk vinden.

On Friday we have a half day off, so we do out laundry, we read and have lunch before starting a lovely tour to Cape Spear (2 lighthouses in a thick fog are good for numbers 50 and 51 this trip and the most easterly point in North America). We have a look at 'the Narrows, the entrance to the harbour and a view of the city from Signal Hill (with Fort Amhurst on the other side of the water). After Quidi Vidi Village, Jelly Bean Row and different other sights we return back at the hotel. After packing and breakfast on Saturday morning we go to the airport and check in for the 3,5 hours flight to Toronto. In the departure lounge we run into Ivy and her husband; it's a small world after all! With some delay we arrive in Toronto and we are in our suite at the Hyatt regency about 4:30 p.m. (6:00 NFL time). We eat in a lovely restaurant across the street.

The TV and some mails from Bob & Joyce and from Joy who are in the middle of it, we follow hurricane Irene. We hope you will be safe there on the eastcoast!

Tomorrow night we are flying back to Amsterdam. From home I will send a last update. Thanks for following us andfor the reactions that we love.

Irish Loop en nog drie dagen St. John’s

Dinsdag 23 augustus is het ‘s morgens mistig als we wegrijden uit Witless Bay. We doen de Irish Loop tegen de klok in. Het eerste stuk is bekend, maar al snel rijden we zuidwaarts naar Point la Haye (tuurlijk - vuurtoren - ding op pootjes dit keer). Daarna via een aantal causeways (wegen over zandbanken) naar Trepassey en daar naar Powles Point Lighthouse, waar de vuurtorenwachter zijn eerste gast sinds een week begroet. We lunchen in het dorp en rijden verder naar Portugal Cove, waar we welgemoed aan de 21 km dirt road naar Cape Race beginnen. Na een kilometer of 7 kunnen we gelukkig keren, want dit is te erg. Cape Race moet ons missen (of wij hem). Verder langs de oostkust in een steeds dikker wordende mist. We komen bij Ferryland en Colony of Avalon waar in 1621 het eerste Britse dorp in Noord-Amerika werd gesticht. Vandaag iets omhoog en dan nog ruim een kilometer lopen naar de Ferryland vuurtoren. Daarna terug in de mist naar By Bulls oor en visje en daana naar onze B&B.

We rijden woensdagmorgen om negen uur weg naar de TCH en daar slaan we direct bij de volgende afrit weer af richting Conception Bay-South, een verzameling buitenwijken van St. John's. Dit heet de Admiral's Coast en als je even niet oplet gaat het over in Killocks Coast (een killock is een primitief soort anker, gemaakt van boomtakken en een grote kei). We komen bij Portugal Cove uit en gaan aan boord van de ferry naar Bell Island. Bell Island is het enige stuk van Noord-Amerika dat in de tweede wereldoorlog is aangevallen door de Duitsers; het is een mijneiland (ijzer) en er zijn vlak voor de kust vier ertsboten getorpedeerd. Daar vinden we ook een vuurtoren. Bij een bakkertje kopen we een paar kleine cinnamon buns die we met wat water op knagen als lunch. Daarna terug naar de vaste wal. We hadden nog een leuk rondje in het hoofd, maar wegwerkzaamheden voorkwamen dat. Wel vonden we nog Middle Cove Beach en daarboven een mooie uitzichtpunt voor we St. John's inreden. Vrijwel probleemloos reden we de parkeergarage van het hotel binnen. We kijken nu uit op de haveningang en zien aan de overkant een vuurtoren knipperen.

Donderdag gaan we eerst langs bij Ivy die onze reis zo fantastisch heeft samengesteld en daarna leveren we de auto met kenteken HRM 451 in op het vliegveld. We hebben 5423 km gereden. We nemen een taxi naar The Rooms, een leuk museum met mooi zicht op de stad vanaf de bovenste verdieping. Van daar af dalen we af naar Waterstreet. Veel kleurrijke houten huizen hier. We lopen na de lunch (we zagen Cora's te laat) terug naar ons hotel. Morgen maken we nog een stadsrondrit en zaterdag vliegen we naar Toronto.

23 August there is a fog in Witless Bay. We do the Irish Loop. First Point la Haye and along several causeways to Trepassey where we find Powles Point Lighthouse and are invited in by the lighthouse keeper. We have lunch in the village and continue to Portugal Cove for a 21 km dirt road to Cape Race, however, after about 7 km we turn around. Road conditions are too rough for us. In the fog we arrive in Ferryland and the Colony of Avalon
(first British settlement in America dating back to 1621). We walk to the lighthouse before we drive back to Witless Bay in the thick fog. Wednesday morning we drive to Conception Bay South along the Admiral's Coast en the Killock Coast to Portugal Cove where we take the ferry to Bell Island (mining island -iron ore). We find the lighthouse and the bakery for cinnamon buns before we go back to the mainland. Due to road construction we have some trouble finding the east coast, but in Middle Cove we have de great lookout before we arrive in St. John's. Thursday morning we have visited Ivy at Maxxim Vacations to thank her for the great job she did in getting our tour together and we have turned in our car after 5423 km. We took a taxi to the lovely museum The Rooms (nice views too from the top floor) and descended to Waterstreet, passing the colourful wooden houses. After lunch we work our way back to the hotel. Tomorrow we will do a city tour and on Saturday we will fly to Toronto.

St. Pierre & Miquelon en Burin Peninsula, allerlei leuke routes tot aan Witless Bay

HET LUKT WEER VIA EEN OMWEG!

Woensdag is het dik van de mist als we opstaan. Na het ontbijt starten we de auto na onze koffers achtergelaten te hebben in het hotel en we zoeken de 220 op. Daar regent het vreselijk hard en kun je af en toe nauwelijks voor je uit kijken. We doen er dan ook een heel dik uur over om in Fortune te komen, de plek waar de veerboot naar St. Pierre vertrekt. Na enig administratief geklungel krijgen we een handgeschreven boarding pass en kunnen we in e rij gaan staan voor een parkeerplek. De veerboot vertrekt officieel om halftwaalf, maar officieus een kwartier te laat. Het is beestenweer. De overtocht is zeer hobbelig en meer dan twee derde van de passagiers zit kotszakken te vullen. Wij prijzen ons gelukkig daar niet bij te horen. Tegen halftwee (twee uur St. Pierre-tijd) staan we aan wal en betreden we de EG. We klimmen omhoog naar onze B&B en later weer omlaag voor een late lunch (tussen halfvier en vier uur). We maken een anderhalf uur durende eilandrondrit bij prachtig weer. Erg Frans allemaal!

Donderdag de 18^e hebben we een Frans ontbijt met croissants en we checken uit. Als we beneden in de stand aankomen zien we dat de ferry net begint te laden. We hebben weliswaar een boarding pass voor drie uur vanmiddag, maar we vragen of we nog mee kunnen om tien uur. Dat lukt! Prachtige overtocht! Wat een verschil. Onderweg een walvis en veel Jannen van Gent. Rond halftwaalf zijn we weer in Fortune. We rijden naar Grand Banks waar we parkeren en een rondje lopen. We zien het vissersmonument en huizen met een Widows Walk op dak. We lunchen in een leuke tearoom. Daarna langs de kust naar Frenchman's Cove en vervolgens naar Garnish voor een oud vuurtorentje. We zijn rond halfvier in Marystown terug. De was gaat keurig en als ik mijn haar was heb ik het idee dat ik er een oranje kleurspoeling aan het uitwassen ben (het water is hier niet echt helder). We verbazen ons over de verschillen in weer van het enen op het andere moment en van dag tot dag en prijzen onze gelukkig dat we meer van de goede dan van de slechte dagen hebben. Zie de foto's!

Vrijdagmorgen vertrekken we met stralend weer opnieuw richting Grand Banks. Eerst het Seamen's Museum. Erg leuk en voor een vissersdochter opnieuw een feest van herkenning. Daarna verder naar Fortune Head Ecological Park, waar ook de vuurtoren in staan. Hoewel het volgens 'Bartjens' niet veilig is, mogen we toch de lage vuurtoren beklimmen. Deze zien we nu dus voor de derde dag op rij, maar dit keer kunnen we hem echt aanraken. Daarna verder langs de zuidkust. Af en toe is het heel mistig. We komen bij Lamaline en we steken door naar Allan's Island. Daar vinden we in de mist opnieuw een vuurtoren met een schat van een tandeloze vuurtorenwachter die ons binnen vraagt en van alles vertelt. Verder weer langs Lawn en via een sandwich in St. Lawrence naar Burin. Wat een schattige kust en wat een leuke museums (huizen, en vroegere bank en een oud koelhuis). Als laatste stop voegen we Tidal Cove Lighthouse in. Goede gravel weg naar een moderne vuurtoren. Daarna terug naar Marystown voor onze laatste nacht hier.

Zaterdagmorgen na het ontbijt rijden we welgemoed de 210 terug tot de TCH bij Goobies waar naast een snelwegstop Morris the Moose de wacht houdt. Voor die tijd hebben we al van stuur gewisseld bij Dunn's River. We rijden verder tot Whitbourne waar we stoppen voor de lunch bij Mary Brown's Famous Chicken (een soort kippen MacD). Daarna de afslag naar Dildo. We bereiken na 12 km George House. Daar melden we ons maar in eerste instantie is er niemand en even later komt er wel een manspersoon die ons vuil aankijkt en van tot tot teen opneemt en zegt, kom om drie uur maar terug. Prima, maar we willen graag weten wat voor bed de kamer die u voor ons hebt heeft. Een queensize. Kan daar dan s.v.p. een matras bij of in elk geval een extra deken? Nee, is het antwoord en ik weiger jullie als klant. Ook als we zeggen dat we niet gaan klagen (kan hij zwart-op-wit krijgen) zegt hij dat hij ons weigert, want dat kan hij als gastheer (????) doen. We bellen met ons reisbureau hier en proberen ook zelf ondertussen andere accommodatie te vinden. Komisch is dat als Alie via het mobieltje, dat het gelukkig weer doet, net een kamer heeft gevonden Ivy belt naar onze ongastvrije valse nicht met de boodschap dat ze dezelfde kamer in hetzelfde hotel voor ons heeft gereserveerd. We zitten dus nu in de Comfort Inn St. John's Airport. Prima kamer, ruim, vriendelijke ontvangst, gewoon goed. Jammer dat zo'n figuur probeert om je vakantie te verpesten, maar het is niet gelukt!

Net als gisteren en eergisteren kan ik niet inloggen en het verhaal en de foto's plaatsen, dus ik ga maar gewoon door met dit verhaal (Reismee heeft een Grote Beurt). Zondagmorgen rijden we weer een stuk naar het oosten tot het begin van de Irish Loop, dat volgen we een klein stukje en dan gaan we over op de Cape Shore Drive richting Cape St. Mary. Prachtig gebied. Na tweeënhalf uur zijn we bij het Visitors Centre op de kaap. Het is wat mistig, maar langzaam wordt het helder, dus we ondernemen de wandeling naar de Bird Rock (1,5 km heen en ook terug). Jan van Genten of Jannen van Gent, ik weet het nooit, enorme meeuwen (formaat tussen gans en zwaan in) zitten daar te broeden en jonkies te voeren. Jammer dat er geen geurenfoto's zijn! Daarna uiteraard weer een vuurotren (ook op de kaap). 13 km terug tot de weg en dan een stop voor lunch. Vervolgens langs de westkant van het schiereiland terug naar het noorden. Prachtige baaien. We stoppen bij Point Verde, vlakbij Placentia voor een vuurtoren en steengruis-zand. Plancentia heeft een enorm oude verroeste hefbrug die we passeren stoppen bij het Fort op Castle Hill. Prachtige uitzichten. Daarna terug naar weg 100 en later de TCH om weer naar St. John's te gaan. Prachtige dag.

We checken maandagmorgen 21 augustus uit en rijden opnieuw naar de TCH West. Dit keer slaan we af bij weg 75 naar het noorden tot voorbij Bay Roberts rn Carbonear. Daarna volgen we weg 74, de Baccalieu Trail naar Heart's Content. Daar is het kabelstation waar in 1866 de eerste transatlantische boodschap langs binnen kwam. Leuk om even te kijken. Daar is ook de gekke vuurtoren die al vanaf het begin van onze reis als foto bovenaan staat. Een schoonheid! Kijk naar de foto die we zelf maakten en zie dat het een echte is!

Via allerlei plaatsjes rijden we verder langs hobbelwegen en baaien met fantastische uitzichten naar Old Perlican waar we bij een benzinepomp een broodje eten voor we weer afzakken naar het zuiden langs de andere kant. Bij Salmon Cove vinden we nog een echt grijs zandstrand en daana belanden we in allerlei wegwerkzaamheden langs weg 70. We hobbelen rustig verder maar er zijn einig stops meer in dit dichtbevolkte gebied. We gaan via de TCH terug naar het oosten en nemen de afslag Witless Bay (weg 13) tot we vlak bij de kust onze Inn vinden. Kleine kamer maar wel gezellig.

We rijden terug naar Bay Bulls om nog even wat te eten en kunnen zelfs nog even buiten een borrel drinken voor de fog binnenrolt. Ik zie dat het morgenochtend zou moeten lukken om dit verhaal te plaatsen, dus daar gok ik op. Alles staat klaar, ik hoop dat jullie het morgen kunnen lezen.

Wednesday there is a thick fog as we get out of bed and on our way to Fortune the rain is pouring. We arrive in Fortune and line up for our trip to St. Pierre. St. Pierre & Miquelon is a French province and as such part of the European Community, their currency is the euro, like ours in the Netherlands. The see is very rough on this crossing. More than 2/3 of the passengers on the ferry are seasick (the two of us not included). We arrive in St. Pierre around two in the afternoon and the sun us shining brightly. At six p.m. we do a bus tour of the island. The island is very French! Thursday morning we have breakfast and walk towards the harbour. We change our trip back to 10:00 a.m. (with 5 minutes to spare) and have a lovely clear crossing. After arrival we decide to go the Grand Banks, see the lighthouse, and the Fishers Monument and have lunch before continuing to Garnish for another lighthouse. Friday morning we leave Marystown and visit the Seamen's Museum in Grand Banks first. After that we continue to Fortune head for the lighthouse which we can climb although according to the sign, this is not allowed (the lighthouse keeper teals us to go up). On through the fog to Lamaline Lighthouse where we are invited by the lighthouse keeper to look inside his quarters. Then past Lawn, St. Lawrence (with the Miners Museum) to Burin. Lovely village with a museum bank and house. Out last stop on this lovely day is Tidal Cove Lighthouse. Saturday we drive back along 210 to Goobies, home of Morris the Moose. We change seats in the car near Dunn's River. We eat lunch at Mary Brown's Famous Chicken before going to George House in Dildo to be refused because we doubt the fact that a queen bed will be very comfortable. An hour and a half later both Maxxim and we have found alternative accommodation in Comfort Inn St. John's Airport where the friendly receptionist shows us how hospitality really should be! As it is impossible to log-in on the website to load another story and photo's (due to maintenance), I keep going with this . Sunday we did The Cape Shore Drive to Cape St. Mary. We saw some fog, lots of gannets on bird rock and the lighthouse. Later along the west coast we had lovely views of coves and arrived in Plancentia across an old rusty bridge before we visited Castle Hill Fort for some lovely views of the city. After that back along road 100 to TCH and St. John's. We had another great day. That goes for Monday 21^st too. We do the Baccalieu Trail and visit the cable station where the firsat transatlantic cable was received in 1866 in Heart's Content. That is also where the beautiful lighthouse is that seems funny on top of this blog. Look at our photo and see it's solid! We travel to the top of the peninsula and back on the east side. Lots of villages and road works, but a nice drive. We work our way back East and end up in Witless Bay in a very nice B&B. According to a message tomorrow morning it will be possible to post this story again, so I hope you can read it tomorrow!

Fogo Island en verder naar de oostkust, naar Port Rexton en Cape Bonavista

In de nacht van vrijdag op zaterdag werd ik wakker bij het geluid van de fog horn en bij het opstaan gaat die nog steeds; logisch het is dik van de mist. We ontbijten in ons hotel Harbour Lights Inn. Prachtig oud huis uit het begin van de 18^e eeuw (vroeger belastingkantoor hier) met krakende vloeren en klemmende deuren, en met kamers voorzien van zeer goede bedden met messing knoppen met daaronder stenen bollen met bloemetjes en verder allerlei tafeltjes met kleedjes (soms twee over elkaar), gordijnen en lampen met kantjes. De mensen zijn ontzettend vriendelijk en informatief. Geweldig adres, ook al zou je het op het eerste gezicht nooit zelf kiezen.

We vertrekken en rijden een stuk over dit met dammen en bruggen aan elkaar hangende gebied van eilanden en we steken door naar de volgende landtong om naar de Fogo Island Ferry te gaan. Die nemen we en een klein uur later staan we op het eiland Fogo. We rijden eerst naar en Seldom, want daar is een vuurtoren, Burnt Point Lighthouse. Van Seldom steken we dwars over naar de noordoostpunt van Fogo naar Tilting, een Iers plaatsje, erg leuk om te zien. Het is de plek op het westelijk halfrond die het dichtst bij Ierland zelf is en alle tradities worden er in ere gehouden. Mooi stuk strand ook. Op de terugweg passeren we Joe Batt's Arm, en Bard'Harbour voor we stoppen bij een bakkerij in Shoal Cove waar we een lichte lunch vinden. De terugreis per pont gaat via Change Island (het lukt net niet om er een caravan bij op te krijgen en de dienstregeling is nu helemaal aan gort). De terugrit naar Twillingate is verbazingwekkend omdat we bij de laatste causeway finaal een wolk in rijden. 's Avonds weer mooi helder.

Zondagmorgens 14 augustus nemen we afscheid van Wanda en Ron, onze vriendelijke gastvrouw en -heer en we rijden naar het zuiden. Het eerste stuk is hetzelfde als gisteren en we rijden nu naar Gander (vroeger de plek waar een vliegtuig na de Atlantische Oceaan een tussenlanding maakte). We komen aan de TCH 1 een mooie lookout tegen . We maken een zijsprong naar Eastport en Salvage. Een prachtige route, heen en terug, onderbroken door een prima lunch op een terrasje in Salvasge. Het bijbehorende restaurant lijkt op een wat verwaarloosd schuurtje, maar koken kunnen ze. We pakken zand aan een van de stranden bij Eastport voor de de TCH1 weer opzoeken tot de afslag naar de 233, de Discovery Trail. Die brengt ons uiteindelijk naar ons hotel de Fishers'Loft Inn in Port Rexton. Op een heuvel, prachtige kamer met zicht op de oceaan.

Maandag de 15e rijden we een rondje van 170 km over Cape Bonavista. We starten in Port Rexton en rijden eerst naar Catalina, voor wel twee vuurtorens. Daarna verder naar Elliston, the Root Cellar Capital of the World (een ouderwets soort koelkast) en om naar Puffins te kijken. Die zien we bij honderden tegelijk. Het blijven koddige beesten. Verder hobbelen we naar Bonavista, waar we afslaan richting Cape Bonavista voor een bezoek aan misschien wel de bekendste vuurtoren van Canada (jammer Matthijs, nergens modelletjes te vinden). Wel leuk trouwens om ook hier te zien hoe de vuurtorenwachter en zijn familie leefden. Nadat we ook John Cabot, oftewel Giovanni Caboto, die in 1497 hier landde, op de foto hebben gezet rijden we terug. We lunchen in Bonavista en zien er ook de enorme Orange Hall (de grootste houten van Amerika en bij de bouw zelfs groter dan de Orange Halls in Belfast ). Bovendien valt het op dat hier Ierse katholieke kerken en protestantse kerken broederlijk naast elkaar staan. We steken door naar Kings'Cove. Daar is een Lighthouse trail, maar die is nogal gehavend door huricane Igor. Jan pakt toch al zijn moed bij elkaar en gaat op pad, met het gewenste resultaat. Als slot van ons rondje mooi weer toerisme bezoeken we Trinity, veel oude huizen in een van de oudste nederzettingen op Newfoundland en uiteraard een vuurtoren. Score vandaag twee zandjes en zes vuurtorens.

We vertrekken dinsdagmorgen de 16^e via de 230 naar het zuiden. Het is mistig en later regent heet. Het stuk TCH1 is ronduit vies. We stoppen bij de afslag naar 210, de Heritage Run voor koffie en halverwege bij Midway Esso voor een lichte lunch. We tanken bij aankomst in Marystown net voor het nog harder gaat regenen. Het weer voor morgen lijkt weer beter te worden, dan gaan we even naar St. Pierre, een Frans eilandje (gebruiken we even onze euro's).

When we wake up on Saturday morning there is s fog, we decide to go to Fogo anyway and leave Twillingate for the ferry. We enjoy our ferry ride and after that see Burnt Point Lighthouse near Seldom. Afterwards we continue to Tilting the utmost eastern part of Newfoundland and containing the closest Irish settlement to Ireland. We see a lot of old houses and fins de lovely sandy beach before going back to Shoal Cove for a lunch at a bakery. We have a lovely day, although during the day foggy cloud keep crossing our path.

On Sunday 14^th August we leave for Port Rexton. First road 340, then TCH1 en after that Road 233 and 230. We make a sidestep to Seaport and Salvage, where we have a lovely lunch on a terrace. The weather keeps being nice to us and we are sure now that Ivy has a direct link to either the weather channel or the Good Lord, because of this.

Monday we do the Discovery Road of Bonavista Peninsula. We visit Catalina, the puffins of Elliston (root cellar capital of the world) and Cape Bonavista Lighthouse with also the statue of John Cabot who landed here in 1497. We find King's Cove Lighthouse, although the trail is damaged by hurricane Igor. Trinity is out last stop today. Many old houses and churches in this old settlement. Score today two different kinds of sand amend six lighthouses.

Today, August 16^th we drive 250 km and arrive in Marystown, we had two stos on the way here, one for coffee and one for lunch, it rained all the way. The weather for tomorrow seems to get better when we visit French St. Pierre.

Norris Point, 2e bezoek aan Gros Morne en Twillingate

Voor Tini: van de 12 dagen op Newfoundland hebben we nu 10 dagen mooi weer gehad, zon, mooie wolkenluchten en geen regen, matige temperaturen, ook in Gros Morne National Park echt heel mooi (met 16 graden Celsius, maar dan doe je een trui aan).

Vandaag onderweg The Arches Provincial Park, Cow Head Lighthouse en SS Ethie (een scheepswrak uit 1929). Daarna een Laundromat, boodschappen en terug naar dezelfde fijne kamer in Neddies Harbour Inn.

Op de 11^e, onze tweede dag hier, harde wind en af en toe een bui, soms even een stukje blauw in de lucht. We willen vandaag naar Woody Point, dat kun je van hier af aan de andere kant van Bonne Bay zien liggen (hemelsbreed een kilomater of vijf). Over de weg is het een kilometer of 80, maar wel heel mooi. We spotten de oude vuurtoren in het dorp en bezoeken daarna het Discovery Centre van Parks Canada voor deze World Heritage Gros Morne. Erg leuk, ook voor kinderen en een mooie film over het gebied. Daarna rijden we verder naar het dorp Trout River waar de gelijknamige rivier uitkomt in de Gulf of St. Lawrence. We hebben een voucher gekregen voor een maal van 30 CAD per persoon bij het Seaside Restaurant (je moet echt je best doen om dat te halen; ons lukte het niet). Fantastische vis! De omweg waard dus. We dineren nu met een zakje chips, want na zo'n lekkere lunch hoef je niet veel meer.

Vrijdagmorgen om halfnegen beginnen we aan onze lange rit naar Twillingate. Eerst het laatste stuk Vikingtrail terug (weg 430) tot Deerlake en dan de TCH 1 op (Trans Canadian Highway). Een weg die van west naar oost dwars over het eiland loopt. We stoppen een keer voor koffie en in Grand Falls - Windsor lunchen we in een enigszins non-descript pub. Bij Notre-Dame-Junction nemen we weg 340 (Road to the Isles) en na veel dorpjes en dammmen komen we uit in Twillingate. Ons hotel heeft kleine kamertjes maar met alle moderne gemakken en kantjes. Zie de foto! We rijden nog door naar Long Point Lighthouse voor een fantastisch zicht op de kust. Mooi gebied dit centrale deel van Newfoundland en zelfs het weer werkt weer mee!

En route between Port-au-Choix and Norris Point we visit The Arches Provincial Park, Cow Head Lighthouse and look down at the wreck of SS Etie. We use the laundromat and start back to our room in Neddies Harbour Inn (very good, but you must make a reservation). On our second day we visit Woody's Point (across the water only 5 km away, but over land a trip of about 80 km). Lighthouse, and Gros Morne Discovery Centre with a wide variety of attractions. On to Trout River for a lovely fish lunch at the Seaside Restaurant. Today we drove 440 km to Twillingate, first a stretch on the Viking Route (road 430), then the TCH 1 for quite a bit with a coffee stop and a lunch stop in Grand Falls Windsor and the last part by road 340, the Road to the Isles'. After checking in to our hotel we visited nearby Long Point Lighthouse and had a lovely view over the beautiful coastline.

Van Labrador via St. Anthony en Quirpon terug naar Port-au-Choix

We rijden na het ontbijt (buffetstijl met pannenkoekjes en scrambled eggs) weg uit L'Anse au Clair, terug naar Quebec (een rit van wel 10 minuten) en omdat we dankzij Maxxim Vacations (er is een link op deze site) al gereserveerd hebben voor de veerboot, mag ik voor al die mensen zonder reservering in de rij. We gaan vlot de boot op. Het is wat kouder dan de laatste dagen, maar de druilregen duurt maar heel even en aan de Newfoundlandkant probeert de zon door de wolken te komen. We zoeken 430 N (Vikingtrail) weer op en rijden naar het noorden. We tanken in een van de veel plaatsjes met als tweede naam Cove bij een Essopomp met een garagehouder met intens zwarte handen (volgens Jan stammen zijn handen uit Afrika), verder aardige kletsgrage man, maar een broodje hoeven we niet. Dat is trouwens nergens meer te krijgen voor St. Anthony, dus we spreken onze crackertjes en knaagworstjes maar aan langs de weg; slok water erbij en nog 100 km rijden. We draaien nog twee keer af. Voor die pomp naar Flowers Cove en Nameless Cove met een oude en een nieuwe toren (en zand) en later aan de noordkust naar Cape Norman. Daar zien we veel ijsbergen aan komen en een mooie vuurtoren. Om halfvijf zijn we in St. Anthony. Vragen ze bij het eten of je jus over de frites wilt!!! Volgens Jan heb ik nog nooit zo vies gekeken, die mevrouw begreep ook direct dat dat niet de bedoeling was.

We came back from Labrador with a little drizzle, but during the day the weather cleared. Driving north the landscape is rather barren and you do not find any restaurants or other possibilities, so we picknicked with water and crackers. We saw Flowers Cove and Cape Norman lighthouses and a lot of icebergs. We organized this tour via Maxxim Vacations and there is a link tot their website on this blog.

Op 7 augustus krijgen we een tip van een viertal oudere motorrijders dat we voor 'echte' ijsbergen even naar Goose Cove moeten rijden (10 km vanaf het hotel). We helpen hen aan een hotel in Labrador! Goede tip! Na 8 km zie je ze en na 11 km aan de andere kant van de baai sta je er vlakbij op een heuvel. Prachtig.

Daarna terug naar St. Anthony en naar het eind van weg 430 bij Fishing Point, daar is Fox Point Lightstation en sta je alweer aan Iceberg Alley. We halen koffie voor onderweg bij Tim Hortons en rijden verder naar L'Anse aux Meadows. Bij het Visitors Centre komen we al een bekende tegen (een Canadese van Nederlandse afkomst, die we morgen op Quirpon weer tegenkomen). We leveren onze entree voucher in bij een man met een snor van Parks Canada die helemaal lyrisch wordt als hij hoort dat we uit Nederland komen, want hij heeft een vriend met een Vikingboot (Orm) die in Zuid-Scharwoude woont en hij heeft klompen (gele met rode en zwarte strepen) en weet alles van de Elfstedentocht. We zien een mooie film en kijken rond in deze herontdekte Vikingsettlement van duizend jaar geleden. We vinden zelfs grof zand.

We lunchen in het dorpje L'Anse aux Meadows en gaan dan richting haven in het dorp Quirpon voor onze boottocht naar Quirpon Island (spreek Kar-Poen). Met twee minibootjes worden we met z'n 15-en overgezet. Woeste golven op de top van Quirpon en een beetje moeilijk in- en uitstappen. We klimmen naar de vuurtoren en krijgen een kamer in een tweede huis een klein stukje van het oorspronkelijke huis van de vuurtorenwachter af. Bij de koffie en thee blijken er ook onze Amerikaanse buren van de donkere avond op Cape Anguille te zijn en verder nog een Nederlands stel en veel Canadezen (Toronto en Ontario). We eten gezamenlijk tijdens de tweede shift om halfacht.

Maandag de 8^e krijgen we eieren met worstjes bij het ontbijt en daarna gaan we met een aantal mensen schat zoeken. Onder aanvoering van Bea en Rolf vinden we die vrij simpel. We zien daar boven op de heuvel trouwens ook een aantal jonge vossen met moeder. Daarna gaan velen een stuk klimmen (Jan ook) en ik spot walvissen. Wel goed te zien met de verrekijker, maar helaas niet te fotograferen. Voor lunch krijgen we heerlijke soep. 's Middags is het droog, maar erg koud en bewolkt. We lezen. Eind van de middag zit iedereen in een grote kring met koffie, thee, Screech of een andere borrel. We eten 'cod'.

Dinsdag 9 augustus zijn we al vroeg wakker. Uit ons raam zien we dat er erg hoge golven staan in de baai waar we van het bootje zijn afgekomen. We vermoeden dat we ergens anders heen moeten. Dat blijkt te kloppen. Met 13 mensen lopen we over een erg nat en breed pad (schoenen die slllluuurp doen) naar Cod Cove, waar we aan boord van het bootje stappen. Behoorlijk nat arriveren we aan de vaste wal. Blij met schone sokken en schoenen. Het giet als we naar de 430 rijden. Vanaf het vliegveld pakken we de 432, een iets mindere weg (met 20 km potholes) en we herhalen onze lunch met water, crackers en worstjes. Terug op de 430 drinken we koffie bij een benzinepomp en rond drie uur zijn we terug in Port-au-Choix. We krijgen een grotere kamer en kunnen internet weer gebruiken.

Dus nu gaan we weer wat foto's uitzoeken om jullie te laten zien. We begrijpen dat we de eerste 12 dagen beter weer hebben gehad dan jullie in Nederland, maar vandaag doen we mee met kou en regen. Morgen beloven ze weer beter weer.

We get the advise to drive from St. Anthony to Goose Cove (8 miles) for big icebergs. Lovely view. After that we visit Fishing Point with Fox Lighthouse in St. Anthony before we continue to L'Anse aux Meadows to visit the Viking Settlement (a Unesco World Heritage). After lunch we go to the dock for our ferry ride to Quirpon Island. We have a very small and fast boat and big waves when we round the top of Quirpon Island. We stay there two nights in a lovely room, all meals provided and surrounded by quiet, icebergs, whales and foxes and in the company of some very nice people. Today Tuesday 9 August we had to hike through the bog and over the hills because the swell in the bay was too high for the boat to come in. We were wet all over because the weather has changed. We drove from Quirpon to Port-au-Choix via road 430 and 432 (they added 20 km of potholes as special treat). We will find some nice pictures to add to this story. We love all your reactions.

Via Port-au-Choix en Labrador naar St. Anthony

Na het ontbijt rijden we rond halfnegen vanuit Norris Point naar het noorden via de Viking Trail (weg 430). We stoppen voor wat foto's en kijken in Daniel's Harbour of we de vuurtoren die op de atlas staat kunnen vinden. Lastig. Een stuk verder bij River Pond halen we koffie bij een benzinepomp en dan gaan we richting Port Saunders. We vinden een afslag naar zeeniveau en komen uit bij het enige restaurant in het dorp. Dat is naast de werf waar veel vissersschepen liggen. Het ziet er niet uit met plastic zeiltjes op tafel en rode en groene wanden, maar het voer is uitstekend. Knetterverse vis. Als we het dorp weer uitrijden zien we de vuurtoren op Keppel Island. Verder maar weer naar Port-au-Choix. Daar is ons motel. We krijgen de sleutel van de laundrette mee en doen in anderhalf uur de was van negen dagen (inclusief opvouwen en in de koffer stoppen). Daarna rijden we naar Pointe Riche, een Nationaal Park waar eskimo's overzomerden en waar uiteraard een vuurtoren staat. Dit keer een bekleed met shingles (een soort houten dakpannetjes). Terug bij het hotel lopen we naar het strandje voor een zandje (inmiddels hebben we er toch alweer een stuk of vijf dus maak je geen zorgen). We zitten nog anderhalf uur in de zon voor de deur voor we eten en even met de foto's rommelen.

Vrijdag 5 augustus vertrekken we al vroeg verder naar het noorden. De reis verloopt zo voorpsoedig dat we besluiten om de vuurtoren van New Ferolle vandaag al op te zoeken. Een rondje van een kilometer of dertig. Erg hobbelig en stoffig, maar het levert een paar prachtige foto's op. Daarna verder naar St. Barbe, waar we boarding passes halen voor de veerboot Apollo naar Labrador. De ferry vertrekt om één uur en doet er een uur en drie kwartier over. Onderweg ontdekken we owel ten noorden als ten zuiden van de boot in Strait of Belle Isle een ijsberg. En we zien een stel walvissen, te ver voor een foto, maar fascinerend op te volgen. Eenmaal aan de overkant staan we in Blanc Sablon ineens in Quebec. We halen eerst zand en rijden daarna Labrador binnen. Een korte stop om in te checken bij ons hotel, de Northern Lights Inn en dan verder naar Point Amour. We beklimmen daar de op een na hoogste vuurtoren van Canada, 128 treden. Met zicht op de kust en op wat ijsbergen. Onderweg zien we veel sternen broeden en een adelaarsnest. Het is tegen zessen als we weer terug zijn bij het hotel, onderweg nog twee keer zand gescoord ook (beetje rossig). Prima restaurant en een zaal van een kamer.

Morgen terug naar Newfoundland en een rit naar St. Anthony. Daar schijnen enorme ijsbergen langs te drijven. De dag erna naar L'Anse aux Meadows en Quirpon Island. Daar hebben we totaal geen verbinding, noch via de telefoon, noch via internet. De komende dagen zullen we ons verhaal bijhouden en het er dinsdag als we terug zijn in Port-au-Choix weer op zetten.

We travelled Thursday from Norris Point to Port-au-Choix and visited Point Riche Lighthouse from there. We still have beautiful weather. The landscape is fascinating. Friday we continued north and on our way to St,. Barbe we made a sidestep to New Ferolle Peninsula Lighthouse. Well worth the bumpy ride! The ferry was another adventure, as we were between (distant) icebergs and could see whales (not close enough for a photo). After arrival in Blanc Sablon (Quebec) we continued to Labrador and visited Point Amour Lighthouse, the second highest in Canada. We were both able to climb to the top. The landscape reminds us a little of Alaska, but also of Iceland. Tomorrow we go the St. Anthony and from there to Quirpon Island where we have not internet facilities, so you'have to wait until Tuesday for our next message from (again) Port-au-Choix.