In de nacht van vrijdag op zaterdag werd ik wakker bij het geluid van de fog horn en bij het opstaan gaat die nog steeds; logisch het is dik van de mist. We ontbijten in ons hotel Harbour Lights Inn. Prachtig oud huis uit het begin van de 18^e eeuw (vroeger belastingkantoor hier) met krakende vloeren en klemmende deuren, en met kamers voorzien van zeer goede bedden met messing knoppen met daaronder stenen bollen met bloemetjes en verder allerlei tafeltjes met kleedjes (soms twee over elkaar), gordijnen en lampen met kantjes. De mensen zijn ontzettend vriendelijk en informatief. Geweldig adres, ook al zou je het op het eerste gezicht nooit zelf kiezen.

We vertrekken en rijden een stuk over dit met dammen en bruggen aan elkaar hangende gebied van eilanden en we steken door naar de volgende landtong om naar de Fogo Island Ferry te gaan. Die nemen we en een klein uur later staan we op het eiland Fogo. We rijden eerst naar en Seldom, want daar is een vuurtoren, Burnt Point Lighthouse. Van Seldom steken we dwars over naar de noordoostpunt van Fogo naar Tilting, een Iers plaatsje, erg leuk om te zien. Het is de plek op het westelijk halfrond die het dichtst bij Ierland zelf is en alle tradities worden er in ere gehouden. Mooi stuk strand ook. Op de terugweg passeren we Joe Batt's Arm, en Bard'Harbour voor we stoppen bij een bakkerij in Shoal Cove waar we een lichte lunch vinden. De terugreis per pont gaat via Change Island (het lukt net niet om er een caravan bij op te krijgen en de dienstregeling is nu helemaal aan gort). De terugrit naar Twillingate is verbazingwekkend omdat we bij de laatste causeway finaal een wolk in rijden. 's Avonds weer mooi helder.

Zondagmorgens 14 augustus nemen we afscheid van Wanda en Ron, onze vriendelijke gastvrouw en -heer en we rijden naar het zuiden. Het eerste stuk is hetzelfde als gisteren en we rijden nu naar Gander (vroeger de plek waar een vliegtuig na de Atlantische Oceaan een tussenlanding maakte). We komen aan de TCH 1 een mooie lookout tegen . We maken een zijsprong naar Eastport en Salvage. Een prachtige route, heen en terug, onderbroken door een prima lunch op een terrasje in Salvasge. Het bijbehorende restaurant lijkt op een wat verwaarloosd schuurtje, maar koken kunnen ze. We pakken zand aan een van de stranden bij Eastport voor de de TCH1 weer opzoeken tot de afslag naar de 233, de Discovery Trail. Die brengt ons uiteindelijk naar ons hotel de Fishers'Loft Inn in Port Rexton. Op een heuvel, prachtige kamer met zicht op de oceaan.

Maandag de 15e rijden we een rondje van 170 km over Cape Bonavista. We starten in Port Rexton en rijden eerst naar Catalina, voor wel twee vuurtorens. Daarna verder naar Elliston, the Root Cellar Capital of the World (een ouderwets soort koelkast) en om naar Puffins te kijken. Die zien we bij honderden tegelijk. Het blijven koddige beesten. Verder hobbelen we naar Bonavista, waar we afslaan richting Cape Bonavista voor een bezoek aan misschien wel de bekendste vuurtoren van Canada (jammer Matthijs, nergens modelletjes te vinden). Wel leuk trouwens om ook hier te zien hoe de vuurtorenwachter en zijn familie leefden. Nadat we ook John Cabot, oftewel Giovanni Caboto, die in 1497 hier landde, op de foto hebben gezet rijden we terug. We lunchen in Bonavista en zien er ook de enorme Orange Hall (de grootste houten van Amerika en bij de bouw zelfs groter dan de Orange Halls in Belfast ). Bovendien valt het op dat hier Ierse katholieke kerken en protestantse kerken broederlijk naast elkaar staan. We steken door naar Kings'Cove. Daar is een Lighthouse trail, maar die is nogal gehavend door huricane Igor. Jan pakt toch al zijn moed bij elkaar en gaat op pad, met het gewenste resultaat. Als slot van ons rondje mooi weer toerisme bezoeken we Trinity, veel oude huizen in een van de oudste nederzettingen op Newfoundland en uiteraard een vuurtoren. Score vandaag twee zandjes en zes vuurtorens.

We vertrekken dinsdagmorgen de 16^e via de 230 naar het zuiden. Het is mistig en later regent heet. Het stuk TCH1 is ronduit vies. We stoppen bij de afslag naar 210, de Heritage Run voor koffie en halverwege bij Midway Esso voor een lichte lunch. We tanken bij aankomst in Marystown net voor het nog harder gaat regenen. Het weer voor morgen lijkt weer beter te worden, dan gaan we even naar St. Pierre, een Frans eilandje (gebruiken we even onze euro's).

When we wake up on Saturday morning there is s fog, we decide to go to Fogo anyway and leave Twillingate for the ferry. We enjoy our ferry ride and after that see Burnt Point Lighthouse near Seldom. Afterwards we continue to Tilting the utmost eastern part of Newfoundland and containing the closest Irish settlement to Ireland. We see a lot of old houses and fins de lovely sandy beach before going back to Shoal Cove for a lunch at a bakery. We have a lovely day, although during the day foggy cloud keep crossing our path.

On Sunday 14^th August we leave for Port Rexton. First road 340, then TCH1 en after that Road 233 and 230. We make a sidestep to Seaport and Salvage, where we have a lovely lunch on a terrace. The weather keeps being nice to us and we are sure now that Ivy has a direct link to either the weather channel or the Good Lord, because of this.

Monday we do the Discovery Road of Bonavista Peninsula. We visit Catalina, the puffins of Elliston (root cellar capital of the world) and Cape Bonavista Lighthouse with also the statue of John Cabot who landed here in 1497. We find King's Cove Lighthouse, although the trail is damaged by hurricane Igor. Trinity is out last stop today. Many old houses and churches in this old settlement. Score today two different kinds of sand amend six lighthouses.

Today, August 16^th we drive 250 km and arrive in Marystown, we had two stos on the way here, one for coffee and one for lunch, it rained all the way. The weather for tomorrow seems to get better when we visit French St. Pierre.